Wie doet wat klusjes

'Om 13.30 uur is er appèl, bij regen aantreden in regenjack. De MAG-mitrailleurs hoeven geen onderhoudsbeurt  te hebben, daar ze al door de groep van Sgt Van Straten zijn onderhouden. Wessel en Vriens zorgen ervoor dat  de banden van de YP-408 worden verwisseld, als de krik tenminste terug is!' Mededelingen van huishoudelijke aard,  die niet zijn mis te verstaan. De dag van de Dutchbatt-militairen staal bol van dit soort aanwijzingen.  Iedereen doet in principe alles, als er tenminste geen alarmmelding is gegeven. De stand-by's zijn de klos voor  de meeste klussen. Zij doen corvee, zij repareren, ze maken schoon, verbranden vuil en metselen zonodig muurtjes  om hun onderkomen te verstevigen.

De militairen die operationeel zijn, lopen patrouille, zitten in een jeep, een YP, een truck, achter de  radio of achter de schaarkijker. Een deel van de manschappen slaapt na een vermoeiende nachtdienst.

Een bataljon, verspreid over zoveel posten, die soms moeilijk bereikbaar zijn en met zoveel verschillende taken,  heeft een gesmeerd lopende organisatie nodig.

Want er moet veel gedaan worden. Zelfs een vuilnisdienst wordt in stand gehouden, want ook Unifillers  kunnen troep maken. Daarom zie je bijvoorbeeld door Haris zo af en toe een 'vuilniswagen' langs de Nederlandse  onderkomens rijden, met militairen die met prikkers het afval van de weg verwijderen.  De bevolking, die geen last schijnt te hebben van de rotzooi om zich heen, profiteert hiervan mee.  Aan handige jongens is grote behoefte bij Dutchbatt, want veel moet zelf worden opgeknapt, vooral op de posten  die ver van het hoofdkwartier liggen, waar onderhouds- en herstelspecialisten zijn.

De dag in het Dutchbatt-gebied begint vroeg, zo tegen zessen. Om zeven uur is er ontbijt, daarvoor inspectie,  om twaalf uur wordt er weer gegeten. De nachtploeg van de vorige dag is dan alweer uit de veren.  Tot twee uur gebeurt er, als de omstandigheden dat toelaten, weinig. Er wordt een soort siësta gehouden, er  worden brieven naar huis geschreven. Om zes uur is er avondeten. Daarna voor een deel van de manschappen ontspanning.

Maar een schema is slechts een schema. Het komt voor dat de militairen twaalf uur achtereen in touw zijn.  Bovendien wordt er in wisseldienst gewerkt, omdat Dutchbatt vierentwintig uur paraat moet zijn.

Schema's blijven papieren regelingen die geen rekening houden met afwezigheid van een deel der militairen  door ziekte en verlof. Je uniform in redelijke staat houden, je laarzen schoonhouden en je wapen reinigen,  het hoort er allemaal bij evenals naar de kapper gaan in Haris of je door een maat laten knippen, de was doen  of de was laten doen door een plaatselijke wasvrouw, de bedden opmaken naar de Cadi gaan om voorraad in te slaan,  watertanks laten bijvullen, koken muskietengaas herstellen.

Het gebeurt allemaal via roosters die elk ogenblik kunnen worden omgegooid. Het dienen in Libanon is  een veelzijdige en boeiende ervaring, maar thuis blijft trekken. En uit traditie wordt elke dag de kalender  afgestreept. Zo leven de militairen van Dutchbatt naar de dag toe dat er wordt geroteerd, waarop de reis  naar Nederland een einde maakt aan het ´Arabische avontuur´.


Bron : 'Blauwe Baretten Tussen Twee Vuren in Libanon'
Tekst : Drs. P. Kamphuis, B. van Opzeeland en A. Tjepkema