End of an Era

De machinegeweren staakten hun geknal, mensen keken om zich heen en realiseerden wat er gebeurd was. Uiteindelijk beseften ze dat hun hoofdstad "overleden" was. Hun stad was verleden tijd, het Beiroet van alle Libanezen, eens symboliseerde deze stad het Parijs van het Midden-Oosten.

Overlevenden ploegden zich een weg door de ruïnes. De oude straten met hun kinderbuurten waren verdwenen, geweervuur had een einde gemaakt aan de Arabische fontein. Alles was vernield, niets stond meer overeind. De oude binnenstad met hun historische huizen waren compleet vernield.

Na een periode van Grieken, Romeinen, Arabieren en Fransen waaide er een nieuwe golf over de stad, deze golf was er een van nieuwe groeperingen en nieuwe leuzen. "Fatah was hier", elke groepering liet zo zijn eigen leuzen achter.

Nooit meer !. Restaurants waren afgebrand, winkels bestonden niet meer, alles had plaats moeten maken voor de burgeroorlog.

Alles was verdwenen, verleden tijd !, een kopje koffie kon men nergens meer drinken, men kon er alleen nog maar van dromen.

Antieke vazen en antieke meubelen uit de Romeinse tijd waren als sneeuw voor de zon verdwenen, oude cafés met hun vaste bezoekers, die tric-trac speelden, waren ook verdwenen, voor altijd.

Men vroeg zich af of alles weer bij het oude zou komen of alles weer in orde zou komen. Zal de beurs in Beiroet weer een internationale rol gaan spelen, zullen er weer zakenlui in sjieke pakken rondlopen en zullen er weer moderne kantoorgebouwen herrijzen in Riyad el Solh oftewel Beiroet's Wall Street ?.

"Doorlopen, heb je niet genoeg gezien ?, schreeuwt een Arabische soldaat van de Vredesmacht tegen enkele inwoners van de stad Beiroet." Vind je het leuk om er naar te kijken ?. De soldaat schrikt van zichzelf, hij is tenslotte een vreemdeling in Beiroet.

De tijden vervliegen in Beiroet, het oude Beiroet is er niet meer, dit is een gevolg van de lange harde strijd die gedurende 18 maanden lang gevoerd werd. De burgeroorlog heeft de mensen veranderd.