Polderpop in Libanon

De Nederlandse militairen in Libanon werden dagelijks voorzien van muziek via radio Dutchbatt. Het begon toen jongens van de technische dienst een amateurzendertje in elkaar prutsten. Hiermee bereikten zij soldaten op de commandopost in Haris. Met een oud cassettedeck en wat bandjes ging men van start. Met de komst van mij als hoofd van de bataljonshulppost kwam er na enige tijd een geweldige verbetering tot stand. Als eerste kregen wij het voor elkaar dat mijn vrouw mijn hele verzameling cassettebandjes, waarmee ik wekelijks de Top 40 bijhield, via de militaire postlijn kon versturen naar Libanon. Het was een flink zwaar pakket en dat lag niet aan de meegezonden Edammer kaasjes. Het zendertje werd vervangen door een wat sterkere, waardoor het bereik werd verbeterd.

Na circa twee maanden werd de ‘studio’ verplaatst van de oude 3-tonner naar de kelder onder het welzijnszorggebouw. Dat was een hele verbetering voor de dj’s. Dankzij inspanningen van het hoofd van de welzijnszorg werd professionele apparatuur geïnstalleerd: een 100 watt FM-zender, een mengpaneel, een modern cassettedeck en een hoge zendmast. De honderden bandjes werden aangevuld door een collega in Nederland, die de Top 40 opnam en naar mij stuurde. Doordat er niet veel dj’s beschikbaar waren, nam ik een flink deel van de uitzendingen voor mijn rekening onder de naam Ome Roel. Maandag, zaterdag en zondag draaide ik het meest, maar ik viel ook wel eens in, zeker in de avonduren. De zender was zo sterk dat er zelfs reacties kwamen van op Cyprus gestationeerde Zweedse VN-militairen. De door mij gemaakte  ‘rotatiesong’ werd onder huiswaarts gaande mannen een hit. Voor mijn vertrek mocht ik zelfs een tevredenheidsbetuiging voor mijn werk als Ome Roel in ontvangst nemen.

G.Th.H. Roelofsen, Ermelo