Post 7-7

Op 2 december 1981 verliet ik het ouderlijk huis om mijn plicht in Libanon te gaan vervullen. De KLM was zo vriendelijk om mij naar de plaats van bestemming te brengen.

De aankomst op het vliegveld van Beiroet, de hoofdstad van Libanon, was meteen een indruk van: is het hier oorlog ?!, vele gebouwen waren vernield door bombardementen. Per 2-tonner werden we vervoerd naar onze post, Post 7-7. De lokatie van onze post lag pal onder het dorpje Zibqin, een klein gehavend dorpje met sympathieke bewoners.

Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming werden we gelijk geconfronteerd met de werkelijkheid; barakken (zover men er nog van kon spreken) om in te slapen, het toilet dat gewoon een gat in de grond bleek te zijn etc. Maar goed, we kwamen niet om vakantie te vieren !. Op deze lokatie zouden wij het ruim 4 maanden uit moeten gaan houden.

De volgende namen van oud-strijders liggen nog in het geheugen: Toon, Stanley, Frits, Ed, Luitenant Broere, Sergeant (Bas) Kuiper (een wereld gozer), Henk, Sergeant Pierre (nog zo'n wereld gozer), Richard, Ton, Albert, Ruud, Simon (vaste kameraad), zien we elkaar nog ooit eens terug.......