Vredesprijs voor Unifil
De 'Wateler Vredesprijs 1985' is toegekend aan het Nederlandse UNIFIL-detachement. Daarmee komen de ruim 8000 Nederlandse Libanon-gangers in het gezelschap van onder andere mevrouw Coretta King (de vrouw van Martin Luther King) en Danny Kaye. Op basis van de verrichtingen van de Nederlandse VN-eenheden in Zuid-Libanon, besloot het bestuur van de Carnegie Stichting tot toekenning van de belangrijke prijs, waaraan een geldbedrag van fl. 40.000,-- is verbonden. Het geld zal ten goede komen aan de Stichting 'Het Libanonfonds'. De voorzitter van het bestuur van de Carnegie Stichting, D.W. Baron van Lynden, zal op 30 januari 1986 in het Vredespaleis de prijs uitreiken aan kolonel Lensink. De kolonel was de eerste commandant van Dutchbatt en is oprichter van de Stichting 'Het Libanonfonds'.
De stichting verleent financiële en sociale steun aan militairen en ex-militairen, die lichamelijk of psychisch letsel hebben opgelopen als gevolg van de dienstverlening in Libanon. Het fonds is tevens bestemd voor dergelijke hulp aan naaste verwanten of relaties van deze (ex-)militairen en van overleden Unifil-deelnemers.
De 'Wateler Vredesprijs' is ingesteld door de heer J.G.D. Wateler, in leven directeur van de Oranje-Nassau Hypotheekbank in Den Haag, die zijn vermogen heeft vermaakt aan de Carnegie Stichting, de eigenaresse van het Vredespaleis in Den Haag. Hij bedong dat uit de rente daarvan jaarlijks een vredesprijs zou worden toegekend aan 'diegene die enigerlei wijze de zaak van de vrede naar beste kracht zou hebben gediend of zou hebben bijgedragen tot het vinden van middelen ter bestrijding van oorlog'.
De toekenning geschiedt beurtelings aan Nederlandse en buitenlandse personen of organisaties. De prijs werd voor het eerst toegekend in 1931. In het verleden werd de prijs ondermeer uitgereikt aan: de Wereldraad van Kerken, het Leger des Heils in Nederland, de Nederlandse Vereniging voor Internationaal Recht, SOS Kinderdorpen Internationaal, het Dag Hammerskjold Minnesfonds en Danny Kaye. De toekenning van de Vredesprijs aan het Nederlandse UNIFIL-detachement is gebaseerd op drie overwegingen te weten:
Door het zenden van het detachement van de Koninklijke Landmacht heeft de Nederlandse Regering, gedragen door het Parlement en door een groot deel van de Nederlandse bevolking, het beginsel van oorlogvoorkoming via de Verenigde Naties uitgedragen;
Het voor het merendeel uit dienstplichtigen bestaande Nederlandse detachement - aanvankelijk in maart 1979 ter sterkte van een bataljon, sinds oktober 1983 ter sterkte van een compagnie - was (vrijwel) geheel samengesteld uit vrijwilligers, van wie er ten tijde van hun dienst in VN-verband (bovendien) negen de dood hebben gevonden, terwijl meer dan 20 man werden gewond;
De meer dan 8000 leden van het Nederlandse detachement hebben zich op voortreffelijke wijze ingezet voor het vervullen van hun vaak moeilijke, gevaarlijke, soms ondankbare, maar belangrijke taak, te weten te trachten samen met detachementen van 7 andere landen, leden van de Verenigde Naties, een bijdrage te leveren aan het bevorderen van de vrede in Zuid-Libanon.
