Geld

'Wat is de koers van de dollar?' 'Ik hoop dat we vandaag in harde dollars worden  uitbetaald. 'Wanneer is het betaaldag?' Deze kreten heeft iedere Unifiller wel eens  gehoord of zelf geslaakt. Geld is belangrijk. Ook in Libanon.

Op je post hoef je je niet arm te kopen. In de WZZ-winkel en bij de plaatselijke  handelaartjes kun je een heleboel zaken ongelooflijk goedkoop krijgen. Toch blijvende  glimmende cassetterecorders verleidelijk om aan te schaffen. Of de zilveren sieraden bij  'Zilveren Sammy', de handelaar die met zijn auto regelmatig van Beiroet naar Haris rijdt  om zijn waaruit te stallen op zijn motorkap of in de opengeslagen kofferruimte. Kennelijk  is de tocht naar Haris de moeite waard voor Sammy, die een winkel in Beiroet heeft. 'You,  friend' en special price' klinkt je al van verre in de oren. Maar geld kun je ook sparen  en bijvoorbeeld gebruiken, voor je verlof, naar Nederland, Egypte, Cyprus of Israël.

Vooral in dat laatste land verdwijnen de bankbiljetten als sneeuw voor de zon uit  je handen. Het kopen van souvenirs vergt de nodige handigheid. Je moet laag beginnen  te bieden en je vooral niet van je stuk laten brengen door de handige verkoper. Ook een  avondje ongecompliceerd stappen doet een aardige aanslag op je beurs. Geld, of het nu  Libanese ponden zijn, guldens of dollars, vergoedt veel. En in verhouding tot hun wedde  in Nederland gaan de militairen er aardig op vooruit.