Fotogeniek Libanon

Libanon is een prachtig land, paradijselijk soms. Een land van bergen en dalen, met een  roemrijk verleden, een land waar veel herinnert naar verwijzingen naar de Bijbel. Nog  niet zo lang geleden was het ook een van de welvarendste landen van het Midden-Oosten,  ondanks het feit dat er geen olie werd gevonden. Het fungeerde als toeristenparadijs voor  Arabieren als een van de financiële centra van de wereld als handelsknooppunt en als  leverancier van fruit en groenten.

Het is een land met een gemengde bevolking, dat jarenlang  een oase van rust in de woelige regio was. Met een trotse bevolking, die vriendelijk is en  gastvrij. Mensen die vrijwel allemaal over een talenknobbel schijnen te beschikken, die  handel kunnen drijven en begrip voor anderen kunnen opbrengen. Die tijden zijn voorbij en niemand weet of de terugkeren wat gebleven is, zijn de bergen  en de wadi 's, de vruchtbare kustvlakte, de hoogvlaktes en de nog steeds sjiek  ogende grote steden.

In het land, waar Unifil-militairen gelukkig meer met hun camera schieten dan met hun  wapen, wordt een wankele vrede in stand gehouden door de aanwezigheid van de buffer, door VN-soldaten. geweld, het zijn twee zaken die niet met elkaar te rijmen lijken. 

glorie en armoede op het platteland, gastvrijheid en achterdocht, angst en  vertrouwen. Daarmee worden de mannen van Dutchbatt geconfronteerd.


Bron : 'Blauwe Baretten Tussen Twee Vuren in Libanon'
Tekst : Drs. P. Kamphuis, B. van Opzeeland en A. Tjepkema