Radio Dutchbatt
De meest beluisterde zender in Zuid-Libanon. Dat is zonder enige twijfel radio Dutchbatt. Niet alleen de Nederlandse militairen zijn fans van het radiostation, dat gevestigd is in het WZZ-gebouw in Haris. Ook de leren, de Fiji's en de detachementen die wachtdienst hebben in de Tyrr barracks luisteren graag naar 'uw discjockey Roel' en zijn platen draaiende collega's. De radio-Dutchbatt-schietschijf, de gebruikte naam voor de troetelschijf van de week, wordt dankzij de 100 watt zender in de meeste posten, en ver daarbuiten, gehoord.
De Dubbel Vier geeft iedere week een overzicht van de Top 30, samengesteld door de mannen zelf. Behalve swingende muziek zendt radio Dutchbatt ook regelmatig een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen in Nederland en Libanon uit, terwijl uiteraard voor mededelingen van huishoudelijke aard, zoals de aankondiging van nieuwe WZZ-artikelen, de radio ook prima werkt.
Toch is het zendstation van de Nederlandse militairen niet zo maar uit de lucht komen vallen. Veel zweetdruppels zijn er gevloeid voordat het zo ver was. De eerste plannen voor een eigen radio dateren al van augustus 1979. Enthousiaste zendamateurs begonnen toen onderdelen voor de zendinstallatie bijeen te scharrelen. Met name de mannen van de BROM-club, de bataljonsradio-onderhouds-monteursgroep in Haris, blonken uit door technisch vernuft.
In december 1979 hadden ze, op eigen kosten, voldoende spullen uit Nederland laten overkomen en in de catacomben van de manschappenkantine in elkaar gezet, om met uitzenden te kunnen beginnen. 'Radio Haris' was iedere avond enkele uren in de lucht. In februari 1980 wisten de stuwende krachten achter de zender, de sergeant J. v.d. Leur en de korporaal R. Koomen, van 08.00 tot 24.00 muziek door de ether te laten klinken.
Helaas werd de zender na enige tijd 'opgeblazen'.
In november 1980 was het zendenthousiast Frans van Splunter die onderdelen uit Nederland liet overkomen. Andere Unifillers stelden privé-spullen ter beschikking en de laatste ontbrekende 'buizen en nippeltjes' konden dankzij de WZZ-pot en het Dutchbattfonds aangeschaft worden.
Begin 1981 was het dan zover. Een verheugde bataljonscommandant, overste L.C. van den Heuvel, mocht als eerste d.j. radio Dutchbatt openen. Een voormalige radioreparatiewagen diende als studio. ledere dag, van 08.00 tot 12.00 en van 13.00 tot 17.00 uur, zond radio Dutchbatt op de FM-band, 106 Megahertz, uit.
De radio voorzag duidelijk in een behoefte. De technische mogelijkheden van de zender waren evenwel beperkt en niet alle posten konden bereikt worden. De behoefte aan 'professionele' zendapparatuur werd steeds sterker. Na overleg en op advies van de bataljonscommandant, stelde de legerleiding een nieuwe zendinstallatie ter beschikking. Op 31 augustus 1981 werd deze voor het eerst gebruikt. Enthousiast reageerden de posten op de eerste proefuitzending van de volledig vernieuwde 'radio Dutchbatt'. En sinds die dag wachten honderden mannen dagelijks op de kreet 'Hier is radio Dutchbatt'.