Through The Bloody Looking-Glass
De mannen die de oorlog voerden, - opgroeiende tieners in een nachtmerrie of acteurs in de geschiedenis - waren gevlucht naar veiliger oorden. De leiders van beiden troepen hadden het opgegeven. Hun achterban werd achtergelaten in het voeren van dubieuze burgeroorlog. Zij allen waren schuldig aan de holocaust.
Uiteindelijk, uitgeput en niet meer in staat om enige druk te kunnen uitoefenen op hun achterban accepteerden zij de oude compromis die zij eerder hadden afgewezen. Deze zogenaamde 'oplossing', een onbevredigende compromis, leidde tot nog meer frustraties en een intense haat.
De vraag rees welke leider aansprakelijk gesteld moest worden voor deze tragedie, welke een werkelijkheid was en niet een nachtmerrie.
Allen betaalde de prijs voor hun meedoen en support aan de leiders, of men nu wel of niet deelnam aan de oorlog.
In een oorlog bedreven door volwassenen met het verstandelijk vermogen van een kind legde men zich al gauw neer bij de nieuwe regels. De fantasie van de oorlog werd een zichtbare werkelijkheid, speeltuinen waren veranderd in militaire bolwerken en leraren waren gedreven aanvoerders geworden.
Veel kinderen zijn het slachtoffer geworden van de fantasie van volwassenen. Zelfs kinderen hanteerden de wapens en sloten zich aan bij bendes. De vraag is, na zo'n realiteit, hoe de kinderen zich zullen ontwikkelen . . . .