Vertrek NL DET UNIFIL extra verdrietig

De commandant van UNIFIL, de Ierse luitenant-generaal W. Callaghan, bracht op 15 oktober 1985 een afscheidsbezoek aan het Nederlandse detachement. Hij kwam voor de laatste maal bij het Nederlandse compagnieshoofdkwartier, post 7-4, bij het dorpje Majdel Zun. Hij sprak het Nederlands personeel toe en liet zich vervolgens kort interviewen.

UNIFIL bestaat uit verschillende eenheden, waarvan u er een gaat missen. Wat is daarop uw reactie ?.

'UNIFIL is natuurlijk nooit blij als er een eenheid vertrekt, want zo'n eenheid neemt een hoop routine en ervaring met zich mee. Voor wat betreft de terugkeer van de Hollanders zijn wij extra verdrietig, omdat zij in Zuid-Libanon een speciale plaats innamen. Niet alleen bij de overige deelnemende landen van UNIFIL, maar ook bij de bevolking.'

Hoe staat u tegenover de aanwezigheid van Nederlanders gedurende de afgelopen zes jaar ?

'De Hollanders hebben een geweldige bijdrage geleverd aan 'peacekeeping' in het Midden-Oosten, zowel in de bataljonstijd als met hun compagnieën.'

Was er iets typisch Nederlandse aan hun optreden ?

'Ze hebben een erg professionele benadering van vredesbewaring. Dit werd gekoppeld aan een fijne humanitaire instelling. Ze hadden altijd een zeer goede relatie met de bevolking. Niet alleen de leiding van de eenheden, maar ook zeker de soldaten.'

Wat vindt u van de argumenten van de Nederlandse regering ?

'Het is niet aan mij om daarover te oordelen. Maar nogmaals, we zijn erg teleurgesteld dat we zo'n ervaren eenheid zien vertrekken.'

Heeft u nog een boodschap voor Nederland ?

'De Hollanders kunnen tevreden naar huis gaan in de wetenschap dat zij een grote bijdrage hebben geleverd aan de vrede in het Midden-Oosten. Mensen keerden terug naar hun huizen, winkeltjes gingen weer open en kinderen gingen naar school. Wij hopen dat de Nederlanders nog eens terugkomen.'