Israël's Veiligheidszone

Sedert de ,,Litani-aktie'' in maart 1978 oefent Israël via het door Jeruzalem getrainde, uitgeruste en gefinancierde ,,Zuid-Libanese leger'' effectieve controle uit over tien procent van het Libanese grondgebied in Zuid-Libanon. Die zogenaamde ,,veiligheidszone'' werd in het leven geroepen toen Israëls troepen in 1978, onder opperbevelhebber generaal Motta Gur, een grote militaire actie ontketenden tegen de strijders van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, PLO, in Zuid-Libanon. Net als de Hezbollah nu bedreigden die toen Noord-Israël.

Vier jaar later, in 1982, begon Israël onder Likoed-premier Menahem Begin de dramatische Libanese oorlog tegen de PLO. Op de verdrijving van Yasser Arafat en diens troepenmacht uit Beiroet na draaide die op een moreel fiasco voor de joodse staat uit.
Niemand had toen al van de Hezbollah gehoord. Amal was in die dagen de heersende fractie onder de sjiieten in Zuid-Libanon. Israëls troepen werden in 1982 zelfs door de dorpelingen die nu voor hen op de vlucht zijn, begroet als bevrijders van de Palestijnse strijdkrachten die de sjiieten onder zware druk hielden in Zuid-Libanon.
Toen Israël onder premier Shimon Peres ook na de terugtocht van 1984 uit Zuid-Libanon in de ,,veiligheidszone'' bleef en daar het ,,Zuid-Libanese leger'' uitbouwde tot een vrij sterk huurlingenleger, met tanks en zware artillerie, groeide het verzet tegen Israëls aanwezigheid snel aan.

Amal verloor aan invloed onder de sjiieten, ten gunste van de Hezbollah. Die moslim-fundamentalistische organisatie werd na de Khomeinistische revolutie in Iran, met steun van Teheran, in het leven geroepen. Met als motto de ,,bevrijding van Zuid-Libanon'' uit handen van de zionistische staat, heeft Hezbollah haar invloed vergroot, zeker nadat als gevolg van de Libanese Oorlog in 1982 de christenen hun sterke gezagspositie in dat land verloren.
Volgens Israëlische militaire strategen droeg de ,,veiligheidszone'' in een eerste fase beslist tot de veiligheid van Noord-Israël bij. Uitrusting van de Hezbollah met katjusja-raketten en goede militaire training van de strijdgroepen van die organisatie plaatsten echter vraagtekens achter het nut van een blijvende bezetting van de zone. Voor Israël is die ,,veiligheidszone'' echter een troefkaart in het brede driehoeksvredesoverleg met Syrië en Libanon.

Sinds de ,,huurlingen'' van het Zuid-Libanese Leger van generaal Lahad weten dat Israël bereid is om bij een vredesregeling de ,,veiligheidszone'' te ontruimen, kwam de klad in hun moreel. De laatste tijd deden zich veel deserties voor en gedeserteerde ,,huurlingen'' zouden zelfs de hand hebben gehad in Hezbollah-bomaanslagen tegen Israëlische militaire objecten in Zuid-Libanon.

Overigens omschrijft premier Peres de Hezbollah niet meer als een terroristische organisatie. De fanatieke strijders van die organisatie worden in Israël met enig respect ,,guerrilla's'' genoemd en militaire leiders zijn beslist onder de indruk van de moed en strijdtechnieken van de kleine militaire arm van Hezbollah.